La malplena papertuka skatolo kuŝis frakasita sur la planko, la uzita papertuko ĉie. "Li restas denove" ŝi ploris. "Tute ne eblas ke li havas pli da laboro nun." "Trankviliĝu kara amikino" diris la afabla voĉo. "Devas esti bonegan kaŭzon." Ŝi pensis pri tio. "Ĉi-nokte mi sekvos lin. Tiam mi scios kion li faras. Ĉu vi bonvolu resti ĉi-tie kun mia infano" "Jes ja. Venu."
La urbego aspektis pli griza. Laŭ ŝi la altaj konstruaĵoj aspektas kiel granda kovrilo, kiu kaŝas ĉiun belaĵojn. Ŝi sidis trans lia labordomo, atendadis ĝis lia eliro. "FEK" ŝi pensis "li eliras sian laborejon nun. Estas kvar horojn tro frue. Li diris ke li venos hejmen malfrue. Li devas esti malfidela!"
Kun ruĝaj, malsekaj okuloj, ŝi sekvis lin. Kiam ŝi haltis ĉe la trafika lumo, ŝi preskaŭ ŝoforis tra la stratkruciĝo. "Diable, li foriĝas." Sed li haltis ĉe la sekva trafika lumo. "Li aspektas kvazaŭ li venas hejmen. Ĉu mi eraras?" Kiam li venis pli kaj pli proksime de sia hejmo, ŝi ridetis. Post iom da tempo, li haltis. "KIO?" ŝi kriis "TIU AĈULO, TIU AĈULINO." Ŝi preskaŭ flugis super la trotuaro.
"Kun nia najbaro?"
"Kio?"
"Vi scias kion, fekulo! Vi diris tion ke vi revenos hejmen je la deka horo nokte. Estas nur la sesa! Kaj nun, mi trovas vin kun nia najbaro! Vi estas malfidela"
"Vi estas bigota ĉiesulino! Mi vidis vin kun via amikaĉo antaŭ tri tagoj. Kaj nun vi akuzas min. Mi estas ĉi tie trovi informojn por via agaĉoj."
"Mia amiko konsolas min je VIA agaĉoj."
La geedzoj haltas, rigardas, kaj pensas pri la alia. Finfine, la viro diras "ĉu vi pensis ke mi vin trompis kun nia najbaro? Mi venis ĉi tien nur por trovi informojn pri via amiko."
"Oh" diras la virino. "Vi ofte laboris tre malfrue. Kion vi faris se vi ne estis kun alia virino?"
"Mi laboris. Ni havas grandan kontrakton"
"Oh"
embarase, la geedzoj revenis hejmen.
